"Ik heb een probleem met de toenemende internationalisering van literatuur," betoogde de Britse auteur Tim Parks onlangs in een NRC Handelsblad interview met Bas Heijne. Op donderdag 20 januari 2011 opende hij festival Winternachten.

"Schrijvers richten zich niet langer op de lokale situatie en lokale kwesties, omdat een internationaal publiek daar niet in geïnteresseerd is. Daardoor verandert de literatuur." En daar maakt Tim Parks zich grote zorgen over. Hij is bang dat literatuur verwordt tot een onpersoonlijke boodschap voor een lezerspubliek van enkel buitenstaanders. "Wanneer je dat soort boeken leest, heb je helemaal niet het gevoel dat je bij iemand anders naar binnen kijkt, dat je in een andere cultuur terechtkomt. Dat maakt veel literatuur oppervlakkig en leugenachtig."

Tim Parks werkte in deze Winternachtenlezing zijn eigen verontrustende constatering verder uit. Want er blijven veel vragen open. Wat moet een schrijver dan wel doen? Moet iedereen zich tot de eigen leest beperken? Zijn culturen nog wel zo geïsoleerd dat zoiets mogelijk is? En wat moeten schrijvers dan die ontheemd zijn en hun eigen geboortegrond en cultuur hebben moeten achterlaten?
Abdelkader Benali ondervroeg Parks na afloop over zijn betoog en legde vervolgens zijn visie voor aan David van Reybrouck, Maaza Mengiste en Elif Batuman.
Dit was de eerste avond van het festival. Schrijfster Nelleke Noordervliet, voorzitter van het bestuur van het festival, hield aan het begin van het programma een openingstoespraak.

Engelstalig.