De vraag leek even simpel als verstrekkend: als je op dit moment de regels van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens zou moeten herschrijven, vanuit Zuid-Afrikaans perspectief, zou het resultaat dan nog op het origineel lijken? Of zou er iets totaal anders tevoorschijn komen?

De Zuid-Afrikaanse schrijfster Antjie Krog nam de uitdaging aan en presenteert met de jaarlijkse Winternachtenlezing het resultaat. In haar lezing wordt meteen duidelijk dat in de nieuwe tekst de oorspronkelijke regels van de verklaring niet meer echt te herkennen zijn. Sterker nog: er zijn zelfs helemaal geen regels meer in opgenomen. Waarom? Omdat, volgens Krog, de derde wereld nooit met regels op de proppen komt. Regels zijn iets voor de eerste wereld. De derde wereld doet suggesties. Of ze brandt. Want de eerste wereld luistert altijd naar vuur.

Krog houdt het bij suggesties. Haar verklaring draagt twee titels: de Universele Verklaring van Onderlinge Verbondenheid en Universele Suggesties voor Tolerantie. Haar lezing mondt uit in twee fundamentele vragen over tolerantie en intolerantie. De Indiase schrijver Tarun Tejpal en de Chinese schrijfster Xue Xinran proberen op die vragen een antwoord te geven vanuit het perspectief van hun landen van herkomst. Zowel Tejpal als Xinran schrijven niet alleen fictie, maar ze dragen als journalist ook bij aan het publieke debat in en over hun land.

Schrijver Fouad Laroui leidt de avond. Het publiek zal de gelegenheid krijgen om zowel op Krog als op Xinran en Tejpal te reageren.

De lezing is in het Engels. De Nederlandse vertaling wordt simultaan geprojecteerd. Bezoekers aan de lezing krijgen na afloop de integrale tekst in het Nederlands en het Engels.