Writers Unlimited heeft acht jongeren gevraagd een gedicht te maken bij het thema van het online Winternachten festival 2021: 'Het is aan ons'. Allen deden eerder mee met het Spot on Young Poets-programma voor Haagse middelbare schoolleerlingen en haalden de finale van de Jonge Campert prijs.

Paula Golunska is een jonge dichter die tijdens Winternachten festival 2017 de eerste Jonge Campert-prijs won. Zij nam najaar 2016 deel aan Spot on Young Poets, het educatieproject van Writers Unlimited, dichter en poëziedocent Diann van Faassen en Museum Meermanno | Huis van het Boek.

Tijdens dichtworkshops op Haagse middelbare scholen krijgen leerlingen les in dichten en voordracht. Paula droeg haar gedicht voor tijdens Winternachten 2017. Als een van de drie finalisten won zij tijdens het Schrijversfeest de Jonge Campert-prijs voor beste dichter-scholier. Ze was destijds leerling van het Edith Stein College in Den Haag en studeert nu aan de Wageningen University & Research.

Dit jaar was het niet mogelijk de poëzieworkshops te organiseren, maar Diann van Faassen wandelde met acht oud-deelnemers door de parken en straten van Den Haag en verkende met hen het thema. Het resultaat is een bijzondere serie videogedichten die de jonge dichters zelf hebben gemaakt. Het is een indringende getuigenis van een generatie, die vol verlangen is om hun perspectief en levensvisie te uiten, maar dit door de Covid-19 maatregelen nauwelijks kan doen. Met hun verbeeldingskracht geven ze een stem aan hun generatiegenoten die in het publieke debat doorgaans te weinig zichtbaar is.

Over de wandeling met Paula schreef Diann: "Ik denk dat we moeten stoppen met naar elkaar wijzen en elkaar juist omhelzen; dit is wat er is gebeurd, hoe pakken we het nu samen aan." Met Paula Golunska loop ik door het Rijswijkse bos. Bij 'Het is aan ons' dacht ze eerst aan een liefdesgedicht. "Een beetje cheesy misschien," lacht ze, "en ik heb nog nooit een liefdesgedicht geschreven."

Tegenwoordig schrijft ze vooral voor haar studie, gedichten schrijven kwam er niet van. Maar ze was de eerste die op mijn mails voor dit project reageerde, omdat ze hierin een kans voor de poëzie zag. Ruim zeven jaar geleden verhuisde Paula's gezin van Polen naar Nederland om haar betere kansen in het onderwijs te geven. Inmiddels is ze op haar plek, studeert in Wageningen en ziet haar toekomst hier. Haar ouders zijn in februari teruggegaan: "Ik mis mijn moeder, wij waren zo close. We dachten elkaar veel te kunnen bezoeken maar hoe anders liep het, zelfs met Kerst zijn we niet bij elkaar. Gelukkig videobellen we elke dag."

Na Den Haag geniet ze van een actief studentenleven in het kleinere Wageningen, "Je fietst er zo doorheen." De omgeving van de Rijn met de uiterwaarden is inspirerend, ze wil zich specialiseren in waterbeheer. "Misschien hebben we wat betreft het klimaat allemaal onze kop in het zand gestoken, we wisten dat het kwam maar doen nu verbaasd over de knal." "Laten we elkaar niet de schuld geven maar troosten en er samen voor gaan." Als dat geen liefdespoëzie is…