Naima Albdiouni
(Antwerpen, 1981) beschrijft in haar eerste roman Voyeur (2009) het harde leven in Tanger, waar traditionele en arme Marokkanen en in het Westen opgeleide rijke en vrije landgenoten moeizaam samenleven. Iedereen praat honderduit, maar niemand communiceert echt en iedereen oordeelt over alles wat anders is. Hoofdpersonage is Abdullah, die is vrijgelaten uit de beruchte woestijngevangenis Lmart. Een van de vragen die centraal staan in de roman is of de mens wel zo vrij is als hij denkt te zijn. Albdiouni debuteerde met het veelgeprezen verhaal 'F', dat verscheen in de verhalenbundel Gelezen en goedgekeurd en ze publiceerde eigenzinnige columns in De Standaard onder de titel Te Naima of te laten. Voor De Buren schreef ze een radioboek dat ze zelf voorlas. Albdiouni is vertaalster Frans en Spaans en verbleef tijdens haar studie lange tijd in Spanje en Marokko.
Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Naima Albdiouni
-
Wintercafé 1: God noch Gebod in Marokko - over Choukry
Een programma over regelbreker in hart en nieren: de Berberse schrijver Mohamed Choukri uit Marokko. In zijn autobiografische roman Hongerjaren (1973) schreef hij over alles wat God verboden had; zijn jeugd als vagebond in Tanger waar hij zich staande hield in een wereld vol geweld, prostitutie, drank en drugs. Toen in 1973 Hongerjaren in het Engels verscheen noemde Tennessee Williams het 'a true document of human desperation, shattering in its impact'. Marokko verbood het boek tot 2000, drie jaar voor Choukri's dood. Drie Marokkaanse schrijvers spreken over de betekenis van Choukri voor hen vandaag: de dichter Ali Amazigh, die net als Choukri op latere leeftijd leerde schrijven en nu zelf een biechtroman schrijft; Naima Albdiouni wier debuutroman Voyeur (2008) zich ook in Tanger afspeelt, en columnist Mohammed Benzakour, die net als Choukri de controverse weet te zoeken en te vinden. Schrijver Asis Aynan leidt het gesprek. NL
