Ibrahim Eroğlu
(Yozgat, 1963) is in 1980 in het kader van familiehereniging naar Nederland gekomen. Nadat hij 14 jaar in de tuinbouw heeft gewerkt, heeft hij een tweedegraads lerarenopleiding in het Turks gedaan aan de Nuts Academie in Rotterdam. Tot 2004 heeft hij als OALT-leerkracht gewerkt. Daarna heeft hij de PABO-opleiding aan de Hogeschool Inholland gedaan. Nu werkt hij als leerkracht in het basisonderwijs in de Haagse Schilderswijk. Ibrahim Eroglu is zowel in binnen- als buitenland bekroond met verschillende poëzieprijzen. Tot op heden zijn vier dicht- en vijf moppenbundels van hem verschenen.
(2017)Archief beschikbaar voor: Ibrahim Eroğlu
-
Winternachten goes Schilderswijk
Met: Cansu Eroğlu, Hizir Cengiz, Ibrahim Eroğlu, Sanam Sheriff
Winternachten festival presenteerde in samenwerking met Bibliotheek Schilderswijk voordrachten door en gesprekken met Sanam Sheriff, poetry slam-talent uit India en de jonge schrijver-columnist (en Schilderswijker) Hizir Cengiz. Dichter en buurtbewoner Ibrahim Eroglu bracht samen met zijn dochter, vocaliste Cansu Eroglu, Turkse poëzie ten gehore.
-
Verkiezing van het mooiste Turkse gedicht aller tijden
Met: Aynur Kahraman, Veli Bahşi en Sedat Varhan, Fatma Koser Kaya, Froukje Santing, Ibrahim Eroğlu, Kazim Cümert, Meltem Halaceli, Nurnaz Deniz, Tuncay Çinibulak
Terwijl in Turkije de lokale verkiezingen werden gehouden, verkozen we in Den Haag het mooiste Turkse gedicht. Zeven (Turks-)Nederlandse gasten die werkzaam zijn in de literatuur, theater, journalistiek, wetenschap en politiek droegen hun favoriete gedicht voor en vertelden waarom dit moest worden verkozen. Bezoekers mochten ook hun gedichten voorstellen, en uiteindelijk heeft het publiek het laatste woord gekregen: aan het eind van de avond telden we de stemmen. Een feestelijk avond met poëzie, muziek en Turkse hapjes. De uitslag werd wereldkundig gemaakt tijdens de uitzending van Met het Oog op morgen op Radio 1. Op nummer één eindigde 'Over Leven' van Nazim Hikmet.
Om het overzichtelijk te houden kozen we de gedichten uit twee verzamelbundels: 'Reisgenoten & wijnschenkers' met gedichten uit het Osmaanse Rijk, en 'Moderne Turkse poëzie' met gedichten uit de twintigste eeuw, samengesteld door o.a. Mehmet Emin Yıldırım en Sytske Sötemann. De bundels zijn tweetalig. Het winnende gedicht:
Over Leven
(Yaşamaya Dair)
Nâzim Hikmet (1901-1963)
vertaling: Wim van den Munkhof1
Leven is geen grapje,
je moet in grote ernst leven,
zoals bijvoorbeeld een eekhoorntje,
dus zonder daarbuiten of daarna iets extra's te verwachten,
je moet je dus uit alle kracht voor het leven inzetten.Je moet leven serieus nemen,
dus zo, dat je bijvoorbeeld
met je armen op je rug gebonden, en je rug tegen de muur,
of in het lab,
in een witte jas, met een enorme bril,
kunt sterven voor de mensen,
en wel voor mensen die je zelf nooit hebt gezien
en zonder dat iemand je ertoe dwong
en ook nog eens terwijl je weet dat het mooiste
wat je hebt en het meest waarachtige leven is.Dus neem je leven steeds zo ernstig op
dat je bijvoorbeeld nog op je zeventigste olijven plant,
en dan niet om je kinderen iets na te laten of zoiets,
maar omdat je niet in de dood gelooft, al ben je bang om dood te gaan,
en je dus de balans naar leven door laat slaan.
2Stel, je krijgt een zware chirurgische ingreep,
met de kans niet meer
op te staan van de witte operatietafel.
Al voel je je droef bedrukt om een te vroeg heengaan
toch lach je om een Bektaşi-grap,
kijk je uit het raam of het gaat regenen
of wacht je toch ongeduldig op
de laatste nieuwsberichten.Stel, ten behoeve van iets waarvoor het waard is te strijden
bevind je je aan het front.
Het kan dat je de eerste dag al, bij de eerste aanval
vooroverstort en sterft.
Je weet dit met een vreemde wrok,
maar toch ben je razend benieuwd
hoe deze mogelijk nog jaren slepende strijd zal aflopen.Stel, je zit achter tralies,
loopt al tegen de vijftig,
en over achttien jaar pas zal de stalen poort zich openen.
Toch koester je de band met buiten,
met mens en dier, met strijd en wind,
met alles dus wat zich buiten de muren bevindt.Dus in welke toestand, op welke plek ook
moet je leven als ging je nooit dood...
3Onze wereld koelt af,
een ster tussen de sterren,
nog wel een van de kleinste,
een spikje bladgoud op blauw fluweel,
die reusachtige wereld van ons.Ooit koelt deze wereld af
en zal niet eens als een ijsklomp
of een dode wolk,
maar als een lege notendop wegtollen
in het eindeloze stikkedonker.Nu al daarvan de pijn te dragen,
de droefenis te voelen.
Zozeer moet je van deze aarde houden
dat je kunt zeggen:
'Ik heb geleefd...'
De tweede plaats was voor het gedicht İstanbul'u Dinliyorum (Ik luister naar Istanbul) van Orhan Veli Kanık, gevolgd door Cahit Sitki Taranci (Gedicht over vijfendertig jaar) van Otuz Beş Yaş Şiiri. De overige genomineerde gedichten waren Vasiyet (De laatste wil) van Can Yücel, Gazel I van Pir Sultan Abdal's, Ahmet Haşims Parıltı (Schittering), Var (Er is) van Cemal Süreyya, Gazel van Yunus Emre en Hayal Şehir (Stad der verbeelding) van Yahya Kemal Beyatlı.
De avond werd georganiseerd door Writers Unlimited The Series i.s.m uitgeverij Jurgen Maas. Samengesteld door Judith Uyterlinde (Writers Unlimited) i.s.m. Erhan Gürer, Tuncay Çinibulak en Sytske Sötemann.