Gilles van der Loo
(1973, Breda) studeerde klinische psychologie en werkte vijftien jaar in de, overwegend Italiaanse, horeca. Hij debuteerde in 2010 in het literaire tijdschrift Tirade, waarvan hij later redacteur zou worden, en publiceerde daarna columns, blogs en verhalen op uiteenlopende plekken. In 2012 verschenen zijn verhalen gebundeld bij Van Oorschot als Hier sneeuwt het nooit. Voor zijn personages, die variëren van een bejaard echtpaar dat een zoon verloor tot een zwarte buschauffeur in het New York van net voor de aanslag, toont hij uitnemende empathie. Ook in de gehanteerde vertelstrategieën en zijn sterke ritmische taal vormt de bundel een bijzondere bijdrage aan de Nederlandse verhaalkunst. Het korte verhaal 'David' werd door Bram van Splunteren verfilmd voor VPRO's Café de Liefde. In oktober 2013 publiceerde dezelfde uitgeverij zijn roman Het laatste kind. In dit boek toont hij zich de chroniqueur van het verlies in diep doorvoelde portretten.
(WU 2014 GR)Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Gilles van der Loo
-
Tirade tegen schreeuwers, barricadeklimmers .....
Redacteuren van het literaire tijdschrift Tirade en enkele schrijvers beklimmen de zeepkist in de foyer en steken een Tirade af, zoals verschenen in het jubileumnummer Tirade 450. Gilles van der Loo schreeuwt tegen schreeuwers, barricadeklimmers, verzetshelden van zestien, vurige sprekers en voorvechters van van alles.
