Geert van Istendael
(1947, België) is schrijver en vertaler. Voorheen was hij ook journalist en nieuwslezer bij het Vlaamse televisiejournaal. Grote bekendheid kreeg hij als auteur van goed gedocumenteerde boeken over België en Brussel. In Het Belgisch labyrint (1989) analyseert hij zijn geboorteland op hartstochtelijke en erudiete wijze. In 2005 verscheen Mijn Nederland, als antwoord op de vraag Holland te verklaren voor radeloze Hollanders. Met Verhalen van het Heggeland (1991), maar vooral dankzij Altrapsodie (1997) maakte hij naam als romancier. In zijn poëzie breekt hij met een maatschappij die zichzelf verliest in "de desastreuze modernisering". In meerdere debatten heeft hij aangegeven in een Heel-Nederland, een Benelux, te geloven, waarin de Duitse, Franse en Nederlandse talen en culturen elkaar verrijken. In 2007 publiceerde zijn dochter Judith Vanistendael het stripalbum De maagd en de neger, gebaseerd op een kort verhaal van haar vader over de liefde tussen een economiestudente en een politiek vluchteling uit Togo. Dit jaar werd zijn bundel Het was wat was genomineerd voor de VSB Poëzieprijs 2016.
(2015)Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Geert van Istendael
-
Hello, poëzie en muziek
Laat je aan het einde van de avond vervoeren door poëzie uit binnen- en buitenland. Beluister de jonge dichters Jeroen van Rooij en Runa Svetlikova en ontmoet geliefde dichters als Adonis en Michael Krüger. Presentatrice Anna Luyten stelt u tevens drie genomineerden voor de VSB Poëzieprijs voor: Geert van Istendael, Maud Vanhauwaert en Pieter Boskma. Dick van der Harst brengt met zijn muzikanten gevarieerde muziek om bij weg te dromen. Speciaal voor Winternachten zet hij een gedicht van Adonis op muziek. Nederlandstalig
-
Mijn Volkslied
Met: Christine Otten, Geert van Istendael, Gibi Bacilio, Jaap Blonk, Kader Abdolah, Michaël Zeeman, Theodor Holman
Nederland is Nederland niet meer. Zijn we ook toe aan een nieuw volkslied? Zes schrijvers en dichters uit binnen- en buitenland deden op deze middag hun voorstel.
Schrijver/columnist Theodor Holman en Gibi Bacilio uit Curaçao componeerden zelf de muziek voor hun lied. Holman begeleidde zichzelf op de piano, Bacilio liet zich door een orkestband begeleiden. Schrijfster en rap-dichters Christine Otten liet de muziek schrijven en liet zich begeleiden door door de saxofoon en computer van Jan Klug. Klankdichter Jaap Blonk gaf een nieuwe versie van het Wilhelmus, met zijn stem als instrument. Schrijver Kader Abdolah zong zijn tekst begeleid door componist/pianist Steven Faber. De Vlaamse schrijver Geert van Istendael liet zijn volkslied voor Nederland zingen door de operazangeres Lieve Jansen, op de piano begeleid door componist Koen Dejonghe, en ondersteund door zang uit de zaal. Michaël Zeeman sprak met de schrijvers en dichters over de noodzaak van een nieuw volkslied.
U kunt de geluidsopnames van dit programma beluisten op deze pagina.
-
The Undutchables
'Het vooroordeel dat Nederlandse mannen melkflesbenen hebben, kan na dit festival geschrapt worden', stelde akteur en schrijver Kees van Kooten in het gesprek met de Vlaamse publicist Geert van Istendael en Jiskefet-acteur en schrijver Herman Koch. De drie droegen voor uit hun werk en gaven elk drie vooroordelen over Nederland, onder leiding van schrijver Ed van Eeden. 'Nederlanders nemen het altijd op voor de loosers', stelde Koch. 'Waarom hebben jullie dan in de oorlog zo weinig joden gered?' reageerde Van Istendael. Van Kooten toonde zich verontwaardigd over het Nederlandse verbod op de kwikthermometer, Van Istendael over de overheidsbemoeienis en Koch over het thuis bevallen. Van Kooten: 'Er is geen land dat waarschuwt tegen een keukentrap en jou vertelt hoe je hem op moet zetten'.
