Elia Isenia
(Curaçao, 1957) zingt, componeert, is cultureel medewerker en vertelt verhalen. Ze schrijft gedichten, draagt voor en acteert. Als cultureel medewerker krijgt ze veel informatie van oudere mensen over de tradities en de cultuur op Curaçao. Zo heeft ze van hen liederen geleerd die bij verschillende werkzaamheden gezongen werden. Elia wordt vaak door scholen en instellingen gevraagd om lezingen te geven en haar kennis en ervaring over te dragen. Zij weet ook veel van seú, tambú en tumba, de authentieke ritmes van Curaçao. In 1991 werd Elia de eerste tumbakoningin van Curaçao. In 2010 werd ze voor de derde keer tot tumbakoningin gekroond met haar winnende tumba Mi pueblo a mandami, waarvan ze zowel de muziek als de woorden gemaakt heeft. Bij verschillende gelegenheden heeft Elia Curaçao in het buitenland vertegenwoordigd, onder andere in Cuba, Venezuela, de Dominicaanse Republiek, Ecuador, Suriname en Nederland. De populaire tumba-koningin zal tijdens het festival van Krusa Laman 2010 liederen die met het thema samenhangen ten gehore brengen. Deze worden speciaal gearrangeerd en begeleid door topmusicus Dennis Aalse en zijn ensemble.
(WIN 2010)Archief beschikbaar voor: Elia Isenia
-
Krusa Laman - Curaçao
Met: Bas Heijne, Bernice Chauly, Dennis Aalse Ensemble, Diana Lebacs, Elia Isenia, Frouwkje Smit, Iman Humaydan, Roland Colastica, Roy Evers, Shrinivási, Yasmine Allas
Op Curaçao is de Fundashon pa Planifikashon di Idioma (Stichting voor Taalplanning, FPI) de organisatiepartner van Winternachten. Tijdens het festival Krusa Laman op Curaçao dragen alle auteurs en artiesten in hun eigen taal voor. De vertaling hiervan in het Papiaments en het Engels wordt telkens simultaan op een groot scherm geprojecteerd. De FPI verzorgde al jaren met haar team vertalers de vertaling van alle teksten in het Papiaments. Ten behoeve van het Curaçaose publiek is er een metafoor voor het thema in het Papiaments gecreëerd: Kaminda rais a kue tera.
Dit thema wordt tijdens het festival op Curaçao vanuit verschillende invalshoeken belicht. Een subthema is migratie en migratie in de literatuur. In opdracht van de FPI schreef de Curaçaose antropoloog Richenel Ansano speciaal voor dit festival een gevoelig essay, getiteld Between Love and Terror: Having a Sense of Belonging is no Joke. Dit essay zal samen met het programmablad gratis worden verspreid onder alle bezoekers van het festival.Ook de Openbare Bibliotheek Curaçao schenkt bijzondere aandacht aan het thema Kaminda rais a kue tera. Op 9 april opent de bibliotheek op feestelijke wijze een grootse expositie over Krusa Laman en het thema, met allerlei soorten informatie over alle deelnemende auteurs en artiesten, hun werk, landen van oorsprong en dergelijke.
Hiernaast zijn er speciale workshops voor de middelbare scholen die de auteurs bezoeken. Creatief schrijfster Elodie Heloise is enthousiast bezig om de scholen die meedoen, de studenten en docenten op een ludieke manier warm te maken voor het festival en het auteursbezoek. Tijdens deze workshops zullen de leerlingen zelf met het thema aan de slag gaan en materiaal aanleveren voor de expositie in de bibliotheek.
Uiteraard wordt het thema A Sense of Belonging ook op de avonden zelf uitgediept. Naast de voordrachten van de reeds genoemde auteurs en artiesten creëert beeldende kunstenaar Frouwkje Smit een artistieke diashow van een aantal bekende en relatief onbekende, zowel oudere als jonge Curaçaose (migranten)auteurs en kunstenaars. Aan deze auteurs is gevraagd om hun favoriete plekje op Curaçao, de plek waar zij zich het meest thuis voelen, met een bijpassende tekst te kiezen. Gecombineerd met muziek maakt Frouwkje hiervan een verrassend geheel dat op vrijdagavond 16 april in Villa Maria, Scharloo vertoond wordt. Veelzijdige artiest, schrijver en theatermaker Roland Colastica praat de hele vrijdagavondshow wervelend aan elkaar.